"İnsana yatırım yaparım ben, paraya değil"

Yıllar önce bunu bir arkadaşım söylemişti. Çok ilginç bir arkadaşlık hikayemiz var. Kızım 2,5 yaşındayken bir kreşe kaydettirdim onu. Çok küçüktü, ama ağzına bir lokma katı yemek koymuyordu. Ben de çareyi kreşte buldum. İlk uyum aşamasında, 1 hafta boyunca o içerde ben kapının önünde, merdivenlerde ağlıyordum. Elbette bir süre sonra alıştı, veeeee en önemlisi artık yemek yiyordu. İşte o dönemlerde yuvanın sahibi pedagog bayan X (ismini vermeyeceğim), bana her konuda çok yardımcı oldu. Kızım ilkokula başlayana kadar onun kreşinde, inanılmaz bir gelişim gösterdi. İlk aşkını orada yaşadı :). Hatta daha sonraları, oğlum bile onun kreşine gitti. X Hanım işleri büyüttü ve Kızıltoprak'da kocaman bir köşke taşıdı kreşini... O dönemlerde inanılmaz bir grubumuz oldu. Kreşin bahçesinde aynı yaş grubundan çocukları olan anneler toplanıp sohbet ederdik. Çok güzel arkadaşlıklarımız oldu. X Hanım ile de ailece görüşmeğe başladık. Kendisine güvenim sonsuzdu. Çocuklarımı çok güzel yerlere getirdi. Asla hakkını yiyemem. Pek çok şeyi pedagog olduğu için önceden gördü. Ben kızımı kendine güvensiz, pısırık sanardım ve hep bundan şikayet ederdim. Bu çocuk ilkokula başladığında ezilecek, herkes onu üzecek derdim. O bana, yanlış düşünüyorsun, senin kızın çok güçlü ve her zaman hakkını arayan bir çocuk olacak derdi. Dediği de aynen çıktı. O kadar güçlü bir çocuk ki, büyüdüğünde avukat olması gerektiğine inanıyoruz ailecek... Oğlumun babası yüzünden beni çok uğraştıracağını söylerdi. O da çıktı. Gerçekten onunla uğraşıyoruz ve sanırım sürekli de uğraşacağız. Bir süre sonra X Hanım eşinden boşandı. Yürümeyen bir evlilikti. X hanım sürekli kendini geliştiriyor, klasik, adam ona yetişemiyordu. Bitirdiler. O dönemde birde 9 yaşlarında bir erkek evlatları vardı. Herhalde şimdi 20'lerinde olmuştur. Boşanmanın ardından 1-2 yıl kadar daha görüştük. Kızıltoprak'daki kreş başkasına devredildi. X Hanım geçimini sağlamak için çeşitli yerlerde, klinik pedagogluğu yaptı. Bir gün çok sıkıştığını ve 200 USD paraya ihtiyacı olduğunu söyledi. Onun böyle bir paraya sıkışmış olması beni çok üzdü. Bir şekliyle ben de buldum buluşturdum bin bir zorlukla ve o dönemde yaşadığım sıkıntılar arasında, bir ton lafa maruz kalarak, bu parayı ona verdim. 1 ay içinde ödeyeceğini söyledi, bende tamam dedim. Alırken de, başlıkda yazan cümleyi sarf etti "İnsana yatırım yaparım ben paraya değil". Tabi dedim, bu zor günlerde birbirimizin yanında olupda birbirimize yatırım yapmazsak, arkadaşlığın dostluğun ne önemi var, haklısın... Aradan bir ay, 1 yıl, hatta neredeyse 9 yıl geçti ama kendisinden hala ses seda yok. Ben o 200 USD'yi hayatı para olan, borç verdiğinde asla peşini bırakmayan ve paraya tapan bir adamın laflarına boyun eğerek almıştım ve bayan X bunu çok iyi biliyordu. Ama zaman içinde bu konuda onu hiç yüzlemedim ve konusunu etmedim. Parayı almasının ardından, 2 yıl kadar sonra, birden bire arkadaşlığımız rölantiye, sonra da bitişe gitti anlayamadığım bir şekilde. Ben hep iyi düşündüm, hayatı karmaşa içinde, bir şeyleri yoluna koymaya çalışıyordur. Eh ne yapalım sağlık olsun falan diyerek bunca zaman, aklıma hiç kötü bir şey getirmedim ve zaman içinde onu takip etmeğe devam ettim, nerede çalıştığını öğrenip ona hasta yolladım v.s. Geçenlerde aklıma geldi, Facebook'dan arkadaşlık isteği yollayayım, belki kaybettiğimiz zamanları geri alırız ve dostluğumuza devam ederiz, benim için kayıptı v.s düşünceleri içinde. Aradan bir ay geçti, X Hanım istediğimi kabul etmedi, ama ben görüyorum her gün Facebook'a giriyor, duvarından takip edebiliyorum. Ne acı, o kadar şey paylaştığımız ve bana bu kocaman cümleyi kuran kadın koca bir hiçmiş. İnsana yatırım değil kendine yatırım yapıyormuş. Gazetelere falan çıkıp, çocuklarla ilgili röpörtajlar veriyor şimdilerde. Ben de ilgiyle izliyorum. Eh ne yapalım, ben hala onun dediğini uyguluyorum ve insana yatırım yapıyorum. Verdiğim borç parada, bu cümlenin ederidir diyerek kendimi rahatlatıyorum. Yolu açık olsun. Elbet bir gün bir yerde kesişir yollarımız. Çok içime oturan bir durumdu ve yazmak istedim. Amacım kimseyi küçük düşürmek değildir.